ချင်းစစ်သားအားလုံးအယောက်၇၂ဦးလောက်၊ မျှော်လင့်တောင့်တနေသော အခြေခံစစ်ပညာသင်တန်းကြီးသည် ၁၉၈၉ မတ်လတွင် စတင်သင်ကြားခွင့်ရခဲ့သည်။ သွေးဆူ နေသောလူငယ်လေးတွေမို့ အားလုံးနီးပါး ခံနိုင်ရည်ရှိကြပါသည်။
အကြမ်းအားဖြင့် မနက် ၅နာရီထ၊ကာယလေ့ကျင့်ခန်းလုပ်၊တနေကုန်နီးပါး စစ်ရေးပြသင်၊နေ့လည်ပိုင်းတွင်၁နာရီလောက်နား၊ညနေစောင်းတွင် တောထဲ၊တဲဆောက်ဖို့လိုအပ်သည့်အရာများနှင့်စားစရာ၊ထင်းများသယ်ယူကြသည်။အားလပ်သည့်အချိန်မရှိသလောက်ပင်။စစ်သင်တန်းသည် KIA သင်တန်းသား၂၀၀လောက်နှင့်အတူတူတက်ကြသည်။ညတွင် lecture များကြားနာလိုက်၊တော်လှန်ရေးသီချင်းများသင်လိုက်နှင့် ည၁၀နာရီမှနားရသည်။မောလားလို့မေးရင်တော့ စိုင်းထီးဆိုင်သီချင်းလို "မောတော့မောတာပေါ့၊ဒါပေမဲ့မမောဘူးလို့" ဖြေခြင်သည်။
တစ်နေ့ထမင်း၂နပ်သာစားရသည်။ထမင်းဖြူနှင့်ရေနွေးသာဖြစ်ပြီး၊ဆားပါလို့ရှိရင် ဝမ်းသာလို့မဆုံးပါ။၂လခွဲသင်တန်းအတွင်းအသား၃၊၄ခါလောက်စားရသည်ပင် ဝမ်းသာလို့မဆုံးနိုင်ပါ။ထို့ကြောင့်တောထဲသွားချိန်များတွင်၊စားလို့ရတဲ့သစ်ရွက်မှန်သမျှလိုက်ရှာကြရသည်မှာ ပုံမှန်ဖြစ်သည်။
သင်တန်းတက် နေတုန်းအပျော်ဆုံးအချိန်များသည် ညနေပိုင်း ဘောလုံးကစားချိန်ဖြစ်သည်။သင်တန်းမှုး Zaw Phang သည် သဘော်ကောင်း၊ကိုယ်ကာယကြီးထွားပြီး၊အားကစားတော်တော်လေးဝါသနာပါသူဖြစ်သည်။ ကျွန်တော်တို့ထဲတွင်လည်း ဘောလုံးသမားမြို့နယ်ပြန်၊တိုင်းပြန်တွေရှိနေတော့၊ဌာနလိုက်မှာ Nawrapa စစ်သင်တန်းဌာနသည်အကောင်းဆုံးအသင်းဖြစ်ပြီး၊ကျွန်တော်တို့မျက်နှာသာရသည်မှာအမှန်ပင်ဖြစ်သည်။သင်တန်းမှုးကလည်းငါတို့ကို သူ့သွေးသားရင်းလိုပမာချစ်ခင် ဂရုစိုက်ရှာသည်။
ညသန်းခေါင်ယံ အိပ်ကောင်းနေတုန်း "စစ်တန်းထိုး" ဆိုပြီပီပီမှုတ်ကာ သင်တန်းသားအားလုံး အမှောင်ထဲပြန်တန်းစီခိုင်းတာတွေ ကြုံတုန်းကတော့ တော်တော်လေး ခက်ခဲပေမဲ့ နောက်ပိုင်းတွင် အချိန်တိုင်းသတိဖြင့်နေနိုင်ရန် အထောက်အကူပြုခဲ့သည်။
ဓာတ်ပုံ၊ Major Dr. Laja (KIA) နှင့်ဇနီး၊Nawrapa သင်တန်းကွင်းတွင်ချင်းရဲဘော်တစ်ချို့နှင့်အတူ၊တချိန်တုန်းက၊တဘဝ....
No comments:
Post a Comment