အလွန်မှောင်မဲနေသောည၊မှောင်လွန်းလို့မျက်စိမှိတ်မှပိုလင်းသည်ထင်ရေလာက်ေအာင်ေမှာင်ေနသည်။ အရေးထဲ ကချင်ပြည်ရဲ့မိုးရာသီ မိုးကလည်းမညှာမတာ သည်းထန်စွာရွာချလိုက်တာ မတိတ်နိုင်။တစ်ဖက်တောင်ကုန်းမှ မြန်မာစစ်သားများရဲ့လက်နက်ကြီး ပစ်ခတ်သံတွေလည်းမငြိမ်းနိုင်ဘဲ တောင်ကုန်းတွေတောင် တုန်ခါသွားသည်။
အဲဒီချိန်မှာ ကျွန်တော်သည် သစ်ပင်ကြီးတစ်ပင်အောက်မှာ တရုတ်လုပ်သေနတ် M21နှင့် plastic မိုးကာလေးခြုံပြီး ကင်းစောင့်ရင်း၊တကိုယ်လုံးမိုးရေစိုနေသည်။အဲဒီတုန်းက အသက်၁၈နှစ်သာရှိသေးသည်။နေရာကတော့ကချင်ပြည် KIA ဗဟိုအနီးတိုက်ပွဲဝင်နေသောအချိန်ဖြစ်သည်။
အဲဒီချိန်မှာ အတွေးများကအတိတ်တနေရာဆီသုိ့ရောက်သွားသည်။ တအားချမ်းတော့ ပထမဆုံး မျက်စိထဲပြန်မြင်ေယာင်မိတာကတော့ အဖေ့အိမ်ကြီးက ကျွန်တော့အိပ်ခန်းလေးနှင့်အမေကိုယ်တိုင်ရက်ပေးတဲ့၊နွေးထွေးလှတဲ့ စောင်လေး.....
(Away from home-in search of freedom) ဆိုတဲ့၊ကျွန်ေတာ်ရေးထားတဲ့စာအုပ်မှဆီလျှော်သလိုဘာသာပြန်ထားသည်။မြန်မာလုိရေးနိုင်ဖို့ကြိုးစားရင်း.....
No comments:
Post a Comment