ယောကျာ်းတန်မဲ့ ငိုမိခြင်းများ အကြောင်း၊ ၊ ၊ ။

၁၉၈၈ ကျောင်းသားအရေးအခင်းကြောင့် အင်းစိန်ထောင်စံမြန်းခဲ့၊ အဲဒီတုန်းက စစ်အာဏာရှင်ရက်စက်ကြမ်းကျုပ်မှု၊ တွေးမိတိုင်းငိုမိခဲ့။

၁၉၉၁ စစ်ပညာသင်ပြီး KIA ကချင်ပြည်မှ အပြန် ဦးဒု​ချောင်းတ​လျှောက်ဖြတ်သန်းချိန် ခြေဖဝါးသဲဝဲစား ခံရ​တော့ နာကျင်လွန်းလို့ ယောကျာ်းတန်မဲ့ မျက်ရည်ကျခဲ့။ 

၁၉၉၇ India မှ USA သို့ထွက်ခါနီးချိန်၊ ထိမ်းမြှားစ ချစ်ဇနီး‌ချော်လေးနှင့်ခွဲရမှာမို့၊ မျက်ခွက်တွေ ယောင်လောက်အောင် အားရပါးရ ငို‌ခဲ့ရ။

၂၀၀၇ ရွှေဝါရောင်တော်လှန်ရေး စစ်တပ်ရက်စက်မှုတွေကြောင့် အပြစ်မဲ့ပြည်သူများရဲ့အ​လောင်း​တွေ online ကနေ မြင်ပြန်တော့ ငိုရပြန်တယ်။

၂၀၁၃၊ နှစ် ၂၅ ကြာမှ မွေးရပ်ဌာနီ၊ ဖလမ်း ပြန်ရောက်တဲ့ည၊ ခြောက်ကပ်လှတဲ့ အဖေ့အိမ်အိုကြီးနှင့် အမှောင်ထုထဲ၊‌တစ်ယောက်တည်း၊ ရှိုက်ကြီးတညှင် ငိုယိုခဲ့။

၂၀၂၀ မတ်လ COVID-19 ကြောင့် ဒို့ဘုရားကျောင်းကြီး ခြောက်ကပ်ကပ် ဖြစ်နေချိန်၊ မထိန်းနိုင်တဲ့ မျက်ရည်ကျပြီး၊ တိတ်တိတ်လေးငိုရှိုက်ခဲ့။

၂၀၂၁ ဖေဖော်ရီလ ၁ရက်နေ့၊ စစ်အာဏာရူးများ ‌တစ်ဖန်သောင်းကျန်းလာတော့၊ ဒေါသအိုးပေါက်ကွဲကာ၊ ဒေါသမျက်ရည်ကျပြန်။

၂၀၂၅၊ မွေးရပ်​မြေ ဖလမ်းမြို့နယ်၊ တော်လှန်​ရေးအမည်ခံသူခိုးဓားပြများ အငိုက်ခံရ​တော့၊ ငိုဘို့မျက်ရည်ပြင်မရှိ​တော့ပါ။ မျက်ရည်ခမ်း​ခြောက်ကုန်ပါပြီ။

အိုး အဖဘုရားသခင်၊ ဒီမျက်ရည်လေးတွေ စုပေးပြီး၊ တ​နေ့​နေ့ အောင်ပွဲမျက်ရည်နှင့်ကောင်းကြီးမျက်ရည်လေးတွေ ဖြစ်စေတော်မူပါမည့်အ​ကြောင်း။ ။ အာမင်။ ။